De Zevende Hemel

Op zaterdag 26 november ben ik met mijn moeder en zusje naar de (zang)film De Zevende Hemel geweest. We zijn hiervoor naar Cineworld in Beverwijk gegaan.

De film is geregisseerd door Job Gosschalk. Job Gosschalk is regisseur, schrijver en film, theater en televisieproducent. Hij is o.a. bekend van de film Alles is Liefde en Het Schaep met de 5 pooten. Voor de televisieserie Het Vrije Schaep heeft hij de Zilveren Nipkowschijf gewonnen, en voor Alles is Liefde won hij een Gouden kalf.

 

In de film spelen heel veel bekende Nederlandse acteurs en actrices. De bekendste spelers met hun rol zijn: HenriëtteTol (Maria), Huub Stapel(Max), Halina Reijn(Eva), Thomas Acda(Paul), Jan Kooijman(Matthijs), Noortje Herlaar(Julia), Ruben van den Meer(Bart), Tjitske Reidinga(Silke) en Huub van der Lubbe(straatmuzikant).

Omdat dit een (zang)film is komen er tijdens de scènes heel veel Nederlandstalige nummers voorbij van o.a. Nick en Simon, Marco Borsato, Boudewijn de Groot, Bløf, Claudia de Brij en Doe Maar. Voor een Nederlandse film is dit helemaal nieuw, het kwam tot nu toe alleen maar voor in theater en musical. Ik verwacht dan ook een familiefilm met extra aandacht voor de Nederlandstalige muziek verwerkt in verschillende scènes.

Het is niet makkelijk om de film in het kort te beschrijven maar ik ga het proberen.

De film gaat over een Italiaans-Nederlandse familie die in Amsterdam al bijna 30 jaar een restaurant hebben. Na het 30 jarig jubileum is het de bedoeling dat de familie met elkaar vakantie gaat houden en dat daarna dochter Eva en schoonzoon Bart de zaak van hun (schoon)ouders gaan overnemen. Vader Max heeft heel veel moeite om zijn zaak af te staan en wil alles nog (onder dwang) op zijn manier laten gaan. Hierdoor is er ook ruzie in de familie met de oudste zoon Paul en is er met hem en zijn vrouw en kinderen geen contact meer. Moeder Maria heeft te horen gekregen dat zij ongeneeslijk ziek is, maar zij wil dit voor iedereen verborgen houden. Vastbesloten het jubileum met het hele gezin te vieren en daarna met het hele gezin naar Ïtalië te gaan probeert zij contact te leggen met Paul en zijn vrouw. Dit wordt haar niet in dank afgenomen door dochter Eva die bang is dat als het goed komt zij het restaurant niet meer mag overnemen maar haar broer Paul,  Paul zit alleen helemaal niet te wachten op een hereniging met zijn ouders. Via zijn vrouw Silke probeert ze alsnog alles goed te krijgen en ze verteld dan aan haar dat ze ongeneeslijk ziek is en dat verder niemand het mag weten. Silke wil haar wel helpen maar omdat niemand verder van de ziekte weet ontstaan er vele ruzies binnen het gezin. Nadat Maria neervalt in een kerk komt de familie erachter hoe ziek ze is en probeert iedereen voor Maria hun ruzies op te lossen, maar dit gaat niet makkelijk. Uiteindelijk wordt het jubileum niet gevierd en gaan ook nog eens dochter Eva en man Bart uit elkaar. Zonder Paul en Silke vertrekt de familie naar Ïtalië omdat Maria daar voor haar dood nog graag heen wil. Uiteindelijk komen toch ook Paul en Silke nog met de kinderen en worden er ruzies uitgepraat en bijgelegd. Matthijs vertelt zijn moeder dat hij en Julia ouders worden, waar zij zeer blij mee is. Maria komt te overlijden en terug in Nederland gaat Eva de zaak leiden met broer Paul in de keuken, en zo kwam het met de familie toch nog goed.

De film is niet gebaseerd op een boek of waar gebeurd verhaal maar is door de makers gemaakt als een muzikale film waar mensen in de zaal eventueel kunnen meezingen. De film speelt zich af in Amsterdam en Ïtalië in het hier en nu, er zitten geen flashbacks of flashforwards in maar het gaat in chronologische volgorde, er is wel even een droombeeld te zien. Een heel mooi moment in de film vond ik de dansscène tussen Matthijs en Julia, ze dansten op het nummer Mag ik dan bij jou van Claudia de Brij en de dans en het liedje samen was zo ontzettend mooi. Eigenlijk was er geen stuk in de film dat mij niet boeide, ik heb van begin tot eind genoten ervan. Het is duidelijk dat muziek een hele grote rol speelt in de film, bepaalde scènes werden extra aangezet omdat ze gezongen werden. Het doel van de regisseur was volgens mij een experimentele film maken, omdat dit de eerste Nederlandse film is met zang-scènes. Ik had van te voren naar een trailer van de film gekeken en ik vond de film eigenlijk nog beter dan dat ik van de trailer had verwacht. In zijn geheel vind ik het een mooie film met mooie Nederlandse muzieknummers waardoor bepaalde verhaallijnen extra worden aangezet, hierdoor komen er ook meer emoties bij. De film geef ik dan ook een dikke 9